Այսօր՝ հոկտեմբերի իննին մենք՝ սեբաստացիներս հավաքվեցինք և ավտոբուսում հարմար տեղավորվելուց հետո ուղեվորվեցինք դեպի հերթական բարձունքը։ Այս անգամ նպատակակետը «Թեղենյաց» վանական համալիրն էր, որը գտնվում է լեռան վրա՝ 2300 մետր բարձրության վրա։
Տեղ հասնելուց հետո շունչ քաշեցինք և առույգացած սկսեցինք վեր խոյանալ։ Ճանապարհի կողքով հոսում էր գետը, իսկ մյուս կողքով խտացել էին ծառերը։
Քանի որ ճանապարհը երկար էր, մենք ժամանակ առ ժամանակ հանգստանում էինք։ Հանգստանալու ընթացքում պարում էինք ազգագրական պարեր։
Մարտական ոգով լցված վեր խոյանալուց հետո վերջապես տեղ հասանք։ Թեղենյաց վանական համալիրը ավերված էր՝ երկրաշարժից, սակայն վանքում պահպանվել են մասունքներ և զարդանախշեր։
Ես մեծ բավականություն ստացա, կարծում եմ ընկերներս ևս։ Շնորհակալ եմ իմ դպրոցին և կազմակերպիչներին։
ԶԱՔՈՅԱՆ ՍԱՄՎԵԼ 
3 thoughts on “Բարձունքի հաղթահարում՝ Թեղենիս”